Γουλέμι Φθιώτιδος

Το Γουλέμι (ή Γολέμι) είναι ορεινό χωριό με πετρόχτιστα παραδοσιακά σπίτια του Νομού Φθιώτιδας. Υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Λοκρών και βρίσκεται περίπου 150 χλμ βόρεια της Αθήνας, μεταξύ Λιβανατών και Αταλάντης σε υψόμετρο 429 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.



Το Γολέμι ιδρύθηκε σαν οικισμός τον 15ο αιώνα μ.Χ. κατά τους πρώτους χρόνους του εποικισμού των Σλάβων στον Ελλαδικό χώρο. Η προέλευση του ονόματος Γολέμι, Γκολέμι ή Γουλέμι είναι σλαβική και σημαίνει μέγας τόπος. 
Το 1506 στο χωριό υπήρχαν 29 νοικοκυριά, το 1521 - 39, το 1540 - 52 και το 1571 - 54.
 Αντίθετη πορεία ακολούθησε το χωριό κατά τους επόμενους αιώνες. Το 1815 αναφέρεται ότι υπήρχαν στο Γολέμι μόλις 10 σπίτια. Στη διάρκεια της επανάστασης του 1821 αναδείχθηκαν δύο αγωνιστές της ελευθερίας, κάτοικοι του χωριού, οι Δροσόπουλος Γεώργιος και Ιωάννου Ανδρέας.
Το 1907 ο πληθυσμός του χωριού ήταν 160 κάτοικοι. Το 1932 αναγνωρίστηκε η κοινότητα Γολεμίου προερχόμενη από τον πρώην Δήμο Δαφνουσίων. Το 1940 ο πληθυσμός ανερχόταν σε 282 κατοίκους, το 1991 σε 240, το 2001 σε 168 και το 2011 σε 131 κατοίκους.



Ο επισκέπτης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να απολαύσει περιπάτους στην φύση, να κάνει ποδηλασία ή πεζοπορία. Στο χωριό αυτό βρίσκεται το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία και η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής όπου γίνεται το καθιερωμένο πανηγύρι στις 26 Ιουλίου, με παραδοσιακά όργανα στην πλατεία. Η περιοχή ενδείκνυται και για κυνήγι. 






































Σχόλια